39/62 - połowa za nami

projekt 62

nasze cele

pierwsze postępy

i kolejne

Różnie bywa, ostatnio przechodziliśmy mały dołek treningowy (wcześniej cały czas było super, robiliśmy postępy, fun, sukcesy i ogólnie wow, w końcu musiało się coś sypnąć), ale się podnieśliśmy i jesteśmy znów na dobrej drodze :).



Sonia...
Co do frisbee to coraz częściej zdarza nam się normalnie pobawić dyskami :D. Są często problemy ze skupieniem ale to nie jest już to co było niedawno, kiedy Sonia za nic nie chciała wziąć frisbee do pyska.
Znów robimy cały aport formalny! Z czekaniem przy rzucie, wybieganiem, podejmowaniem, dostawianiem się do nogi i czekaniem aż zabiorę koziołek. Jak już chyba pisałam pogorszyło się nam i kilka tygodni temu nie dawała rady zrobić tego ćwiczenia w całości, znów wróciłyśmy na ten etap i to jest dużo lepiej niż było za czasów tego filmiku. Nie muszę jej nigdy przytrzymywać przy wyrzucaniu aportu, szybciej biegnie do koziołka i ładniej go podejmuje, popracujemy teraz nad tempem powrotu i lepszym dostawianiem i będzie wszystko git! :)
Nienawidzę zmian pozycji! Strasznie mozolnie nam idzie praca nad zmianami siad - waruj - siad przy nodze. Raz już zaskakuje i jest pięknie a potem znów wraca do pierwotnego stanu. Strasznie pracochłonne ćwiczenie w obedience.
Zostawanie idzie lepiej! Chociaż ostatnimi czasy mało ćwiczyliśmy to na ostatnim treningu zrobiła je pięknie, przez minutkę grzecznie wysiedziała!
Na treningi obi w wakacje zaplanowałam jej cztery rzeczy do przećwiczenia i powiem wam że już się zaczynamy nudzić. Najwięcej pracy wymagają jeszcze pozycje, ale nie chcę tego non stop wałkować bo mi to jeszcze bardziej zbrzydnie i Soni tym bardziej. Zaczynam powoli dopracowywać z nią chodzenie przy nodze które było planowane na jesienne treningi. Chodzi mi głównie o mocne rozróżnienie jej "równaj" czyli chodzenia na pełnym kontakcie gdzie wymagam żeby pilnowała bardzo pozycji i patrzyła cały czas na mnie, od "noga" czyli chodzenia na luzie między ćwiczeniami.

fot. Kasia Śpiewak

tak wygląda przyspieszanie biegu do koziołka, teraz pora przyspieszyć powrót 

co u Kermita...
Jak wiecie mieliśmy problemy z trzymaniem koziołka. W trakcie rozmowy ze znajomą przypadkowo o tym wspomniałam, że wyrywa mi go z ręki, memła, podrzuca i chce się nim szarpać. Dostałam bardzo zaskakującą radę - wziąć koziołek, poszarpać się z nim, podnieść go na koziołku i dać potem do potrzymania. Na początku wydało mi się głupie, ale postanowiłam spróbować, a co tam. Pokazałam Kermitowi koziołek, on chwycił i zaczęłam się z nim szarpać. Najpierw zaskoczony - ale jak to? A potem stwierdził że to jednak super fun i jemu ta zabawa się podoba. Jak się już wyżył to dałam mu koziołek z komendą "trzymaj" i bum - Kermit potrafi ładnie trzymać! Trzeba było ten problem po prostu zajść od drugiej strony, pozwolić mu wyładować swoje emocje związane z trzymaniem i już potem jest ok. Ja mu cały czas zabraniałam wszelkiego wyrywania mi koziołka i memłania, usilnie chciałam żeby się kontrolował, a wystarczyło pozwolić mu się wyżyć i jest ok. Ja bym na tą metodę nie wpadła. Dzięki Ewelina! Obi zaskakuje :). Także trzymanie praktycznie odhaczone, bo teraz na każdej sesji trzyma ładnie i zaczynam wprowadzać chodzenie z koziołkiem w pysku.
Wspominałam już że nienawidzę zmian pozycji? Wałkujemy to i wałkujemy i praktycznie postępów nie ma.
Poza projektem robię z nim ostatnio dużo kontroli emocji przy psach.

Z innych rzeczy to udało mi się spełnić moje marzenie o posiadaniu psiosportowego klubu w okolicy! Najbliżej taką grupę mam w Lublinie, a to jednak 40 km. Przyszedł mi do głowy pomysł, puściłam go na wszechmogącego facebooka i mamy chętnych na grupowe treningi! Dało się zorganizować teren i wczoraj odbyło się pierwsze spotkanie w skromnej grupce 5 osób (4 psów), ale odnieśliśmy sukces! Zrobiliśmy kilka sesji z psami, porzucaliśmy dekielki i jest super :D. Już planujemy kolejne treningi i myślę że powoli się rozkręcimy. Na razie funkcjonujemy pod roboczą nazwą - Lubartowska grupa treningowa - frisbee, obi, sztuczki.