Pokaz w mojej szkole

1 czerwca robiłam z Sonią mały pokaz sztuczek na Dniu Dziecka w moim gimnazjum. Postanowiłam podejść do tego na luzie, nie przejmować się, po prostu wyjść i zrobić swoje. Udało się, jestem bardzo dumna z Soni, spisała się wspaniale! Było gorąco, więc wybaczam jej wszystkie niedociągnięcia, była genialna że w ogóle pracowała w takich warunkach!


Rano pojechałam z nią do szkoły autobusem, o dziwo nasz kierowca zgodził się zabrać mnie z psem :). W szkole trochę ją rozgrzałam, przyzwyczaiłam ją do gumowego podłoża na orliku, pobawiłam się, wyciągnęłam nawet na chwilę frisbee (ostatnio miała jakiegoś focha i na każdą próbę zabawy dyskami odpowiadała że są one obrzydliwe i szła sobie powęszyć), wszyscy ją wygłaskali, a potem ubrałam ją w kamizelkę chłodzącą (było gorąco na prawdę...) i wpakowałam ją do klatki. Przed samym pokazem jeszcze przeszłam się kawałek na trawkę i potem po prostu wyszłyśmy i zrobiłyśmy swoje. To była mniej niż połowa jej możliwości, ale i tak pięknie!

Resztę dnia spędziłyśmy na luzie. Odbywał się "bieg patrolowy" (czy jakoś tak), ogólnie chodziło o to że klasy rywalizują ze sobą biegając po lesie z mapką i zaliczając konkretne stacje, Sonia pobiegła z moją klasą. Kamizelka chłodząca się przydała, bo psina nie ziała tak bardzo i nie męczyła się tak jak wcześniej podczas upałów. Potem już siedziałam z psiną w cieniu, dzieciaki z podstawówki ją wygłaskały (tak w ogóle to wszystkie się pytały czy mogą pogłaskać pieska, nie wyciągały same do niej rąk), moja nauczycielka chemii chciała ją nakarmić pop cornem (na to nie pozwoliłam :P), ogólnie wszyscy się nią zachwycali :). 

Jakie to wspaniałe móc tak zaufać psu, nie przejmować się niczym, po prostu wiedzieć że da on z siebie wszystko, że chce z tobą pracować. Lękliwy, niepewny siebie, słabo zmotywowany pies nie jest żadną wymówką, wystarczy trochę pracy, czasu i ma się swojego geniusza który zrobi dla ciebie wszystko!