Temat który poruszałam ostatnio z kilkoma osobami. Zarówno z osobą obserwującą środowisko psiarzy-świrów z zewnątrz, jak i ludźmi należącymi do niego. Sport z psem to nasze widzimisię. Nie oszukujmy nikogo, nie robimy tego dla psów. Robimy to by zaspokoić naszego wewnętrznego świra. Pytanie w jakim stopniu RAZEM ze zwierzęciem, dbając o niego, a w jakim jego KOSZTEM.
Nie uderzam w tym poście w przypadki hardocorowe. W doping psów, w traktowanie psa jako narzędzie do osiągnięć, w wyżywanie się na psie za nieudany trening / start. Mówię z punktu widzenia, osoby będącej w środowisku ludzi startujących w zawodach dogfrisbee i obedience, którzy na ogół swoje psy kochają i o nie dbają. Chcę pokazać tu trochę moich przemyśleń odnośnie tego, dlaczego trenujemy z psami i jaka jest ich rola w tym wszystkim.
